A world without art
ถ้าหน้าต่างห้องนอนของคุณสูงเสียจนคุณมองต้นไม้ไม่ถนัดยามคุณตื่นนอนตอนเช้า คุณจะทำอย่างไร คุณจะเรียกช่างไม้มาเติมเตียงนอนให้อยู่ระดับหน้าต่างหรือจะขยายขอบหร้าต่างด้านล่างให้ต่ำกว่าระดับเตียงนอน หรือว่าจริง ๆ แล้ว คำถามเหล่านี้ไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญใด ๆ กับชีวิตคุณเลย "อือ อาจจะใช่" ใครบางคนคิดIf the window in your bedroom were so high that you cannot see the tree outside it when you wade up,what would you do? You can ask a carpenter to build you a high bed that extends up or lower the window's edge down to the level of your bed.Or,ad a matter of fact,such question "Ah...maybe yes"
ต้อง่ขอบคุณ อังกฤษ อิจฉริยะโสภณ ที่ส่งลิงค์ Book Review เรื่องเล่าชาววิกล โดยภิมลพรรณ อุ่นแก้ว จากชมรมแสงเล็ก (starrynightsociety.blogspot.com)มาให้เพียงแค่ 2-3 บรรทัดที่โปรยให้ร่วมอ่านกันข้างบนนี้ก็ชวนให้คิดถึงเหตุการณ์มากมายในชีวิต รวมทั้งคำถามเล็ก ๆ "ถ้าโลกนี้ไม่มีศิลปิน นักออกแบบ กวี สถาปนิก และนักสร้างสรรค์ทั้งหลายแล้ว มันจะเป็นอย่างไร" ในช่วงเวลาที่โลกหมุนเร็วเปลี่ยนไวเช่นทุกวันนี้ เหล่าคนศิลปะทุกแขนงต่างเริ่มมองหาสุนทรียะใหม่ ๆ ในการสร้างสรรค์ผลงานออกสู่สังคม หัวข้อในวงสนทนาหรือการประชุมทั้งระดับนานาชาติและระดับร้านแฟ มักจะหนีไม่พ้นเรื่องเทคโนโลยี สิ่งแวดล้อม ความยั่งยืน วิกฤติเศรษฐกิจ ถกไปถกมาดูเหมือนว่าความต้องการของโลกจะตกอยุ่ในวงล้อมของปัจจัยเหล่านี้ โดยเฉพาะในสภาพเศรษฐกิจที่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ อะไรที่สวย ถูก เร็ว ยังอยู่ในความต้องการเสมอ รวมไปถึงความปลอดภัยและวิถีประจำท้องถิ่นก็เป็นเรื่องที่ได้รับความสนใจเช่นกัน ฟังดูดีกว่าการมาใล่ตามหาเอกลักษณ์ประจำชาติกันเป็นไหน ๆ วิถีชีวิตแบบไทย น่าจะเป็นโจทย์ที่น่าตีความหมายมากกว่า เช่น คนไทยชอบถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้าน คนไทยชอบแต่งตัวในห้องน้ำ ฯลฯ ศิลปะน่าจะช่วยตอบโจทย์แบบนี้ได้เข้ากับยุคสมัยและสอดคล้องกับระบบเศรษฐกิจด้วยเช่นกัน ในขณะที่ภาคธุรกิจเริ่มขยับตัวเข้าหาเรื่องเทคโนโลยีและความคิดเชิงศิลปะกันมาขึ้น เพราะสินค้าและบริการยุคใหม่ต้องขายคู่กับ "คุณค่าใหม่ ๆ "ที่นอกเหนื่อไปจากประโยชน์ใช้สอย ถ้าโลกแตกในอีกปีสองปีข้างหน้าก็แล้วไป แต่ถ้าอยู่ต่อก้ต้องขายของกันต่อไป ขายอะไร ขายคุณค่า? ขายศิลปะ?
ต้อง่ขอบคุณ อังกฤษ อิจฉริยะโสภณ ที่ส่งลิงค์ Book Review เรื่องเล่าชาววิกล โดยภิมลพรรณ อุ่นแก้ว จากชมรมแสงเล็ก (starrynightsociety.blogspot.com)มาให้เพียงแค่ 2-3 บรรทัดที่โปรยให้ร่วมอ่านกันข้างบนนี้ก็ชวนให้คิดถึงเหตุการณ์มากมายในชีวิต รวมทั้งคำถามเล็ก ๆ "ถ้าโลกนี้ไม่มีศิลปิน นักออกแบบ กวี สถาปนิก และนักสร้างสรรค์ทั้งหลายแล้ว มันจะเป็นอย่างไร" ในช่วงเวลาที่โลกหมุนเร็วเปลี่ยนไวเช่นทุกวันนี้ เหล่าคนศิลปะทุกแขนงต่างเริ่มมองหาสุนทรียะใหม่ ๆ ในการสร้างสรรค์ผลงานออกสู่สังคม หัวข้อในวงสนทนาหรือการประชุมทั้งระดับนานาชาติและระดับร้านแฟ มักจะหนีไม่พ้นเรื่องเทคโนโลยี สิ่งแวดล้อม ความยั่งยืน วิกฤติเศรษฐกิจ ถกไปถกมาดูเหมือนว่าความต้องการของโลกจะตกอยุ่ในวงล้อมของปัจจัยเหล่านี้ โดยเฉพาะในสภาพเศรษฐกิจที่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ อะไรที่สวย ถูก เร็ว ยังอยู่ในความต้องการเสมอ รวมไปถึงความปลอดภัยและวิถีประจำท้องถิ่นก็เป็นเรื่องที่ได้รับความสนใจเช่นกัน ฟังดูดีกว่าการมาใล่ตามหาเอกลักษณ์ประจำชาติกันเป็นไหน ๆ วิถีชีวิตแบบไทย น่าจะเป็นโจทย์ที่น่าตีความหมายมากกว่า เช่น คนไทยชอบถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้าน คนไทยชอบแต่งตัวในห้องน้ำ ฯลฯ ศิลปะน่าจะช่วยตอบโจทย์แบบนี้ได้เข้ากับยุคสมัยและสอดคล้องกับระบบเศรษฐกิจด้วยเช่นกัน ในขณะที่ภาคธุรกิจเริ่มขยับตัวเข้าหาเรื่องเทคโนโลยีและความคิดเชิงศิลปะกันมาขึ้น เพราะสินค้าและบริการยุคใหม่ต้องขายคู่กับ "คุณค่าใหม่ ๆ "ที่นอกเหนื่อไปจากประโยชน์ใช้สอย ถ้าโลกแตกในอีกปีสองปีข้างหน้าก็แล้วไป แต่ถ้าอยู่ต่อก้ต้องขายของกันต่อไป ขายอะไร ขายคุณค่า? ขายศิลปะ?Thanks to Angkrit Ajchariyasophon who sent me the link to a Book Review on starrynightsociety.blogspot.com The few lines above brings to mind many things that have happened in life recently including a question "if the world does not have artists,designers,poets,architects and other creators,what would it be like?"
In a time when the rapidly changing world is playing a key role,art practices in all fields are looking for a new,aesthetic way of creating and presenting to the society.Common subjects being disussed in international and local comferences include technology,environment sustainability,economic crisis,and so on.It seems like the world is now demanding something out of these factors especially during the recession,and that which is fast,cheap and fantastic continues to be the goal.Other issues such as such as safety,welfare and local lifestyle are also influential matters,which sounds more reasonable than chasing the identity of a certain culture."Thai"lifestyle,for example,would present a more challenging brief.Thai people tend to dress in the bathroom and they do not wear their shoes in the house.Such behaviors need artistic solutions.The business sector had also turned its direction towards a combination of new technology and artistic thinking,becsuse modern products and services must provide new value alongside functionality.If the world ends in the next few years,then fine! But if it continues to live,then they have to still sell things.So,what kind of things? What about their value?Would it be art?
คนวัยหนุ่มสาวเริ่มโหมงานหนักหามรุ่งหามค่ำ ความคิดทางศิลปะมักจะมาไม่ตรงเวลากับความคิดด้านอื่น ๆ ยิ่งเวลาใกล้หมด สารคัดหลั่งในสมองยิ่งสูบฉีดแรงและเยอะ ในยามเหนื่อยล้าอาจมีบางคนเริ่มคิดถึงงานที่ทำแล้วรวยเร็วกว่านี้ มันมีบ้างไหมงานแบบที่ว่านั่น นี่ยังไม่ต้องถามกันต่อเลยนะว่าทำแล้วมีความสุขไหม นักศึกษาจบใหม่ได้เวลาก้าวเท้าออกจากรั้วสถาบันการศึกษา พวกเขากำลังเตรียมเนื้อเตรียมตัวสำหรับชีวิตใหม่ จดจำความรู้สึกดี ๆ เอาไว้ แล้วมองไปข้างหน้า ทำงาน เรียนต่อ หรือแต่งาน ถ้าวันนี้จะต้องสร้างผลงานขึ้นมาสักชิ้นหนึ่ง พวกเธอจะทำอะไรให้กับโลกใบนี้ดี
คนวัยหนุ่มสาวเริ่มโหมงานหนักหามรุ่งหามค่ำ ความคิดทางศิลปะมักจะมาไม่ตรงเวลากับความคิดด้านอื่น ๆ ยิ่งเวลาใกล้หมด สารคัดหลั่งในสมองยิ่งสูบฉีดแรงและเยอะ ในยามเหนื่อยล้าอาจมีบางคนเริ่มคิดถึงงานที่ทำแล้วรวยเร็วกว่านี้ มันมีบ้างไหมงานแบบที่ว่านั่น นี่ยังไม่ต้องถามกันต่อเลยนะว่าทำแล้วมีความสุขไหม นักศึกษาจบใหม่ได้เวลาก้าวเท้าออกจากรั้วสถาบันการศึกษา พวกเขากำลังเตรียมเนื้อเตรียมตัวสำหรับชีวิตใหม่ จดจำความรู้สึกดี ๆ เอาไว้ แล้วมองไปข้างหน้า ทำงาน เรียนต่อ หรือแต่งาน ถ้าวันนี้จะต้องสร้างผลงานขึ้นมาสักชิ้นหนึ่ง พวกเธอจะทำอะไรให้กับโลกใบนี้ดีคำถามเหล่านี้อาจไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญสำหรับทุกคน แต่มันมีความหมายสำหรับใครบางคนเสมอ รวมทั้งถ้าโลกนีไม่มีศิลปะ มันก้คงอยุ่ของมันได้ล่ะน่า อาจจะน่าเบื่อไปบ้าง ก็เหมือนกับชีวิตที่ขาด ความรัก นั้นหล่ะ ยังพอทานข้าว หายใจ อยู่กันแบบ เหงา ๆ ไปวัน ๆ
Enganig in artistic thinking that usually results in ideas emerging at different times,young people are working very hard day and night.The less time left,the more adrenalin will be injected throughout the brain. Being so exhausted,one may begin to think about changing to a job that can get you rich faster.Is there any kind of job like that? And,are we going to be happy with that?
New designers graduating from the education institutes are preparing themselves for the life ahead. Having collected some good memories,they now look for a good future-in working or pursuing further study or getting married. If they should create a piece of work today for the world,what would they create?
These quesions may not be so important to most but they always mean something to someone. And without art, I think,the world would still be okey,but,just a little boring,Like life without love,is just a lonely life.
art4d March 2010
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น